Önceki gün yıldönümü idi Osman Karatop yoldaşın... Ve onu anmaya gelen bir yoldaşından, gençlik hikayelerini dinledik...
Merhaba yoldaşlar, bugün her yıl olduğu gibi 2 Temmuz’da Sivas’taydım. Benim için geçmiş yıllardan farklı olarak özel bir yıl olduğu için de ayrıca kaleme almak istedim. Özellikle genç yoldaşların aileleri ile olan savaşında moral etkisi olacağını düşündüğüm için yazıyorum.
Hiç tanıştık mı bilmiyorum. Birkaç ortak etkinlikte bulunmuşuz, ama o zamanlar aynı kentte olmadığımız için belki sadece merhabalaştık, belki de o bile olmadı...
Merhaba İşçi Yoldaşlar,
Kinimiz, öfkemizyüksek. Dünya çapında Covid-19 virüsüyle uğraşırken, aynı zamanda çökmek üzere olan kapitalizmin çırpındıkça boğazına kadar battığını görmekteyiz. Kapitalizm ayakta kalabilmek için halkları öldürmekte, yoksul sınıf üzerindeki sömürü ve baskılarını sürdürmekte ve artırmakta.
İki ay’a yakın zamandır bir “Konutu Terketmeme”dir uğraşıyorum. Önce ‘Sosyal Medya’dan Cumhurbaşkanı’na Hakaret gerekçesi ile “Konutu Terketmeme” cezası verilmişti. Ne büyük gam. Sonra ara ara karakol polisleri kontrole gelir olmuşlardı. Bugün de elektronik kelepçe takılması ile geldiler. Taktırmadım. Ha bu arada işimden olduğumu söylemedim değil mi?
En son nerede çalıştınız? Ne zaman işten ayrıldınız?
2018 yılında Celepler Turşu Fabrikası’nda incir bölümünde çalıştım. Celepler Fabrikası’nda iki ay bir süre çalıştım, sezon bitiminden kaynaklı işten çıkarıldım. Tabii bu benim düşüncem, çünkü işten çıkarılırken hiçbir açıklama yapılmadı.