Gazetenin köşe yazılarında uzun dönemdir tekrar tekrar üzerinde durulan olgular her gün yaşananlarla doğrulanıyor. Politik ve pratik alandaki gelişmeler ve yaşamın kendisi tespitlerimizin ne derece sağlam bir zemine oturduğunun göstergesi. Tam ilhak süreci sonuçlarıyla beraber işçi sınıfı ve emekçilerin yaşamlarını altüst etmeye, işsizlik ve hayat pahalılığı yığınların öfkesini tek merkeze doğru sıkıştırmaya devam ediyor. Farklı iş kollarında neredeyse her gün gelişen iş yavaşlatma, durdurma ve direnişlerle büyük patlamanın emareleri gün gün birikiyor.
Ekonomik ve siyasi kriz derinleştikçe dinci faşizmin foyası daha çok ortaya çıkmaya başladı. Bugüne kadar halka dönük sözlü saldırılarını temkinli bir şekilde yapanlar, şimdi artık gözü karartmış bir şekilde açıktan yapıyor, yetmiyor tehditler savuruyorlar. Sona doğru yaklaşan her iktidarın göstereceği refleksleri gösteriyorlar.
Dante'nin ilahi komedya’ sı 1307-1321 yılları arasında kaleme alınmıştır. Bu eserde Cehennem, araf ve cennette Dante ile kısa bir yolculuğa çıkarsınız. Yaşadığı dönemde İtalya' ya egemen olan toplumsal çalkantıların işlendiği eserde Dante'nin asıl amacı karşılıksız aşkı Beatrice’i, kimsenin kimse için söylememiş olduğu sözlerle anlatmaktır. Eserin yazıldığı dönemde ilahi ve komedya kelimeleri yan yana gelemez denilerek yasaklandığını duyduğumda, bu saçmalığa epeyce güldüğümü hatırlıyorum. 14. yüzyılda yapılan bu uygulama ve gericilik örneklerinin bizzat başıma geleceğini de beklemezdim doğrusu...
“Devrim/ bulutları kucağında taşıyan küçük bir çocuğun hızlı kalp atışıdır/ Ve gülümsemesidir umutlu/Dünyanın soluk alışıdır/Sokakların yeni bir güne uyanışı/Devrim/ işçilerin çatlamış ellerinde dalgalanan gelincik kızılı bayraklardır/ Ve silahların tiranların kapısına dayanışı/ Devrim tüm hesapların görüleceği arenadır.”
Ölüler adına / Bizim ölülerimiz adınla / Bir ceza istiyorum / Vatana kan sıçratanlara / Bir ceza istiyorum / Bu ateş emri veren cellatlar için / Bir ceza istiyorum / Bu suçla iktidara gelen hayın için / Bir ceza istiyorum / Can çekişmeyi başlatanlar için / Bir ceza istiyorum / Bu suçu savunanlar için / Bir ceza istiyorum / Kanımızı emmiş ellerini / Bana uzatsınlar istemiyorum / Bir ceza istiyorum... diyen Pablo Neruda’nın dizeleri güne ve hislerimize tercüman olmaya yeterlidir.