Depremin üzerinden neredeyse bir buçuk sene geçti ve Antakya hala depremi sanki dün yaşamış gibi. Tek fark bazı yerlerde bina enkazlarının kaldırılmasının yarattığı boşluk.
Mardin ve Amed’de elektrik hatlarından kaynaklanan yangında 15 kişi yaşamını yitirdi, 78 kişi yaralandı. Binlerce insan evini barkını terk etti.
Emekçi haneler, kelimenin gerçek anlamında açlık ve yoksulluk yangınıyla kavruluyor. Geçim derdi değil, yaşam derdi, yaşama tutunma derdi var artık işçilerin, işsizlerin...
Hayata tutunabilmek, çocuklarını hayatta tutabilmek sorunuyla karşı karşıyalar.
Sık sık deriz ya, hatırlamak bir görevdir diye. Şüphesiz böyledir. Çünkü unutmak, insanın sadece kendisine değil, topluma da bir ceza ve hatta ödetilen ağır bir bedeldir.
54 yıl önce, işçi sınıfı 15-16 Haziran günlerinde İstanbul sokaklarında eyleme geçerken, biliyor muydu bunun kısa süre içinde tüm ülkeye yayılacağını ve ayaklanmaya dönüşeceğini?