Haber

Emekçi Kadınlar -EKA'nın “Dünyaya Başkaldıran Kadınlar Buluşuyor” diyerek örgütlediği İşçi Kadın Kurultayı Petrol İş Sendikası Toplantı Salonunda başladı.

“Biz kadınlar ne istiyoruz? Bu soru bize hiç soruldu mu?” diyen kadınlar, bu zamana kadar hep kendileri yerine düşünüp kendileri adına kararlar aldıklarını söyleyerek; kendi sözlerini kendileri söyleyebilmek için bir araya geldiler.

Haftalar öncesinden başladı bu Kurultay hazırlığı. Mahallelerde, atölyelerde işçi kadınlara ulaşan EKA'lı kadınlar, kadınların durumlarını ortaya koyan anketler hazırladılar. İşçi ve emekçi kadınların durumları, çalışma koşulları ve örgütlülük düzeyini ortaya koyan anketlerle ulaşıldı kadınlara tek tek. Bu anket sonuçları analiz edilirken, Kurultay için de tek tek davet edildi kadınlar.

Her sektörden kadınlar davet edildi. Beyaz yakalı işçilerde merdiven altı atölyelerde çalışan kadınlar, fabrika işçilerinden işsizlikle boğuşan kadınlara kadar pek çok kadına ulaşıldı.

Özgürlük ve devrim mücadesinde yaşamını yitiren kadınlar için saygı duruşunda bulunuldu. EKA adına yapılan açılış konuşmasının ardından Kurultaya katılan kadınlar kendilerini tanıtmaya başladı. Amed'den, Antakya'dan, İzmir'den, Sarıgazi'den Gebze'den ve her yaştan, her meslekten kadın kendini tanıtmaya başladı. Ev işçileri, öğretmen, öğrenci, işçi, şair, emekli, işsiz...

Ve şair Ruhan Mavruk'un dizeleri okunduktan sonra işçi kadınların tebliğleri başladı.

 Ve Kadınlar ardı ardına sunumlarını yapmaya, çalıştığı sektörde ve yaşamlarında karşı karşıya oldukları sorunları anlatmaya başladılar.

İnci Şahin 30 yıldır tekstil sektöründe çalışan, bilinçli, Devrimci İşçi Komiteleri'nden bir işçi olduğunu anlattı. Özellikle son kriz dönemlerinde bütün patronların işçi aranıyor ilanları verdiğini, işçileri birkaç gün çalıştırdıktan sonra “şu an iş yok iş olursa çağırırız sizi” diyerek işten attığını ve bu şekilde yeni işçiler aldığını; bu yolla işçilere ücret ödemeden üretim yaptırdığını anlattı. Ancak işçilerin işsiz ve parasız kalmaya devam ettiğini söyledi.

Gazi Mahallesi'nden Aygül Turan ayakkabı imalat fabrikasında çalıştığını, sürekli ustalar tarafından hakaretle karşılaştıklarını söyledi.

Sarıgazi'den Nermin Akkılıç 15 yaşında evlenmiş bir ev işçisi olduğunu, kadınların susmaması ve bir araya gelerek örgütlenmesi gerektiğini söyledi.

Temizlik işçisi Gamze Erarslan yaşadığı sıkıntıları anlattı. Yaptığı işten mutlu olmadığını, hakkını atamaya kalktığında bir daha işe çağrılmadığını söyleyerek “ben de sigortalı bir işim olsun isterim” dedi.

Sağlık emekçisi Rabia Can, 37 yaşında olduğunu, pek çok iş kolunda çalıştığını anlattı. Türkçeyi ancak ilkokula başladığında duyduğunu, anadili olmadığı için adapte olamadığını ve okuyamadığını anlattı.