Kenan Kızıl

Hacı Cezmi Hala Aynı Değişmeyen İnsan

Asansör beklerken yakaladım. Kaçırır mıyım, dedim ki: “Cezmi bey amca anketleri gördün mü seninkiler gidici.” Attığım taşın farkındaydı, eskiden olsa büyüme hızından falan dem vurur, partisini hararetle savunurdu. Fakat şimdi: “Cehennemin dibine kadar yolları var. Milleti perişan ettiler.”

Devamını oku...

Çamur Ve Taht

Bir Kürt öyküsü geliyor insanın aklına durup dururken. Mesel şöyledir. Hayli zengin bir adam ölüm döşeğindeyken çocuklarını çağırıyor. Diyor ki, “evlatlarım benim dünya sahnesinde çekilme zamanım geldi. Sizden istediğim vasiyetim odur ki, hayrımı dünyanın en ahmak insanına vermenizdir. Çünkü ister zengin olsun isterse de fakir, ahmaklar için içten bir şekilde üzülüyorum.” Sonra da işte ihtiyar çocuklarından helallik alır ve bir iki gün içinde de hayata gözlerini yumar gider.

Devamını oku...

Bazen

Bazen, insan öfkeden deliye dönmeli. Bazen öyle çok da düşünecek bir şey yoktur. Bazen sadece yapmak gerekir. Bazen, bunun neyini düşüneceksin, her şey ortada, açık aleni ilk de değil diyeceksin. Hatta bazen bırakalım susmayı, öfkeden deliye dönmemek onaylamaktır, diyeceksin...

Devamını oku...

Neden Halk Gelsin, Neden Bunlar Gitsin?

Biri bağırıyor ekrandan; “patron sizsiniz”, öteki “haksızlık var memlekette, hukuksuzluk var!”

Biri bağırıyor kürsüden; “hak, hukuk, adalet”, öteki çığırıyor; “buldum buldum” diye, mübareğin tükürdüğü yerden gaz fışkırıyor.

Devamını oku...

Teşhis ve Tedavi

Hepimizin bildiği bir şeydir; şair ressama sormuştu: “Bana mutluluğun resmini çizebilir misin?” diye. Bir cevabı vardı, bir cevabı yoktu! Malum mutluluk epey göreceli bir şeydir. İşçi başka mutlu olur, kapitalist başka. Birini en çok mutlu edecek şeylerden biri sömürülmemektir, ötekini sömürmek.

Devamını oku...