8 Mart’tan 1 Mayıs’a Açlığa, Yoksulluğa, Sömürüye, Şiddete Başkaldırıyoruz!

Siyasal iktidar biz emekçi kadınların hiçbir sorununu çözmüyor, çözemiyor. Tersine onlara yenilerini ekleyip var olanları derinleştiriyor. Artan hayat pahalılığı katlanılamaz boyutlar kazandı. Ücretlerde yapılan göstermelik artışlar hayat pahalılığı karşısında anında eriyor. Elektriğe, suya, doğalgaza, temel gıda ürünlerine yapılan zamların ardı arkası kesilmiyor. Biz emekçi kadınlar tüm bunları yaşamımızda, her gün ne yemek pişireceğimizi düşünürkenki tedirginliğimizde, gelen faturaları bekleyişimizde, pazardan eli boş çıkarkenki öfkemizde her gün, her gün yaşıyoruz. Bir gün çalışmazsak, sonraki ay ne yapacağımızı bilmeden, elimizdekini ucu ucuna yetiştirmeye çalışıyoruz...

İş yerlerinde çalışma koşullarımız her geçen gün daha da kötüleşiyor. Bir yandan iş saatleri uzarken, öte yandan işten atmalar artıyor, işsiz kalma kaygısı ile uyanıyoruz her güne. Adımız kadın işçiler olarak işten çıkarılacaklar listesinde hep en üst sıralarda. İş cinayetleri alınmayan önlemler yüzünden kader haline getirilmeye çalışılıyor. Aynı koşullarda çalıştığımız erkek işçilerden daha düşük ücretler alıyoruz. Tüm bunlar yetmezmiş gibi pandemi ile beraber artan ev işlerinin, çocuk ve yaşlı bakımının da yükünü de omuzluyoruz.

Alınterimiz üzerinden sefa içinde yaşayan patronların sahip oldukları her şey, bizimdir. İnsana yakışır bir yaşamı; bize ait olan ne varsa almakla kazanacağız. Bizleri evlerimizde sömüren erkek egemen sisteme, İş yerlerinde sömüren kapitalizme karşı ancak sömürünün olmadığı bir yaşamı kurarak özgür olabiliriz. Bu yüzyılda bizlere hala karın tokluğunu reva görenlere söylüyoruz, sömürü düzeninizi yerle bir edeceğiz. Bizler, açlık sınırının altında yaşamayı reddediyoruz. Fabrikaları kilitleyen, üretimi durduran emekçi kadınlar olarak, bize üç kuruşu reva görürken kesesini dolduran patronlardan hesap soracağız.

Gelin açlık ve geleceksizlik sarmalından birlikte çıkalım.

*8 Mart'tan 1 Mayıs'a açlığa, yoksulluğa, sömürüye, şiddete başkaldırıyoruz!

*İşten atmalara ve sendikal hakkın gaspına başkaldırıyoruz!

*Bizleri eve hapsetmek için başvurulan İstanbul Sözleşmesi, nafaka hakkı vb. kazanılmış haklarımızın gasp edilmesine başkaldırıyoruz!

*Fabrikalarda, işyerlerinde şiddete, tacize ve mobbinge başkaldırıyoruz!

*Cinsiyet ayrımcılığına, daha düşük ücretle çalıştırılmaya başkaldırıyoruz!

*Kapitalist sömürü düzenine başkaldırıyoruz!


EMEKÇİ KADINLAR