< “Hep Beraber Sesimizi Çıkarırsak...”

İstanbul'dan genç bir işçi arkadaşımız ile yaptığımız röportajı sizlerle paylaşıyoruz

 

Merhaba, kendini tanıtır mısın?

Merhaba, 17 yaşında İstanbul’da yaşayan, kumaş kesimhanesinde çalışan, aynı zamanda açık liseden eğitimini sürdürmeye çalışan genç bir işçiyim.

 

Çalışma koşulların nasıl?

Çalıştığım yerde yazın çok sıcak, kışın çok soğuk oluyor, bu nedenle rahat bir çalışma ortamı olmuyor. Gerekli iş güvenliği sağlanmıyor, her an bir parmağımı kaybedebilirim veya taşıdığım ağır çuvallar sebebiyle sakatlanabilirim.

 

Ne kadar maaş alıyorsun?

Aylık 3000TL maaş alıyorum. Bunun bir kısmını aileme veriyorum.

 

Günde kaç saat çalışıyorsun?

Günde 10-11 bazen 12 saat çalışıyorum. Bu kadar çalışmak, fiziksel ve ruhsal olarak beni çok yoruyor. Kendime ayıracak pek vaktim kalmıyor, kalan o kısacık zamanda da işin yorgunluğunu üstümden atmaya çalışıyorum.

 

İş yerinde nasıl muamele görüyorsun?

İşyerimdeki insanlardan yaşça küçük olduğum için, kendi işim haricindeki tüm işler ve ayak işleri bana yaptırılmaya çalışılıyor. Yapmak istemediğimde küfür ve hakaret yiyorum. Küfür ve hakaretlere karşı çıkınca da saygısız ilan ediliyorum.

 

Genç bir işçi olarak en çok karşılaştığın sorun nedir?

Çalışmak zorunda olduğum için düzgün bir eğitim göremiyorum. Üniversiteye gitmek istiyorum, ama işten dolayı zaman bulup ders çalışamıyorum.

 

Gelecek hayalin nedir?

Daha az çalışma saatleri, iş güvenliğinin sağlandığı bir iş ortamı, ücretli köle olmadığım bir yaşam.

 

Kötü çalışma koşulları ve hak ihlallerini engellemek için sence ne yapılmalıdır?

Patronlar, sermayedarlar bize muhtaçlar, bizim yerimize çalışamazlar. Bunu bilip kadınıyla, erkeğiyle, genciyle ve yaşlısıyla bütün işçiler olarak, ayağa kalkıp hep beraber sesimizi çıkarırsak, onların düzenine karşı mücadele edersek, işte o zaman bizleri sadece sömürebilecekleri birer nesne olarak göremezler.