Günlerdir ellerimiz yüreklerimizde senden gelecek umutlu bir haberi beklerken, bilemezdik soğuk ve zalim ölümün senin kapını çaldığını...

Nasıl da inanç ve umut doluyduk, senin yollarını beklerken. Başka türlüsü mümkün değildi, bilmiyorduk, senden gördüğümüz buydu. Kac kere meydan okumuştun ölüme ve nasıl da hepsinden zaferle çıkagelmistin. Seni tanıyan herkesin “o tanıdığım en dirayetli, en güçlü, en savaşçı insan. “Neler atlattı, bunu da atlatacak” denilmesi tesadüf olmasa gerek. Tam olarak da bu inanç ve sözlerdi; senin bütün içtenliğinle gözlerine yansımış zafer edası ile karşımıza çıkacağının umudunu taşımamıza neden...

Evet, sen ne çok mücadele ettin, ne kavgalara girdin gözün kapalı tüm cüretinle. Zaman zaman hasar almış olsan da hiçbir şey eksilmedi cesaretinden ve inancından. Sen bir kolunu kaybetmiş olsan da davan yolunda; yine de düşmana haykırdın sana ait dizelerinle:

“Benden bir kolumu aldılar

Ama hesaplayamadılar

Bir KOMÜNİST için

Tek kollu kalmak

İki YÜREKLİ olmak demektir…”

Seni sana anlatmak istiyorum VEFA'li insan,

Ey sen ölüme çok kez meydan okumuş, kocayürekli adam

Ey sen yüreği devrim ateşi ile yanan ve o ateş ile çevreni ısıtıp, aydınlatan sarsılmaz irade

Ey sen gülüşlerinde umutlu yarınlar besleyen savaşçı.

Evet sana söylüyorum tüm bunları, kızma bana, kızardın biliyorum. Ama öylesin benim ve daha niceleri için. Her zaman yetersiz kalırdı yaptıkların senin için, her daim daha, daha fazlasını yapmak isterdin...

Zafere ulaşmadıkça, yapılan her şey yeterince yapılmamıştır senin için... Bilirdik…

Her ne kadar yaksa da yüreğimi, bütün bunları ardından söylüyor olmak, yine de haykırmak istiyorum;

Seni Dünyaya…

Seni yazarken... Yine o güçlü sesinle, davaya olan inancınla ve tüm yoldaşca içtenliği ile söylediğin

“Güneşi içenlerin türküsü” var kulaklarımda.

Sana, sana ait “Umudun Türküsü” şiiri ile veda etmek istiyorum. Şiir kitabında “niye şiir?” diye sorulduğunda vermiş olduğun cevap ve her zaman şiir okumayı çok sevdiğin için başka türlü veda edemezdim sana VEFA'lı Savaşçı.

Niye şiir?

- “Çünkü şiir yaşamın kendisidir; aşkla kavgayla, doğa ve insan sevgisiyle yoğrulmuş yaşam da bir şiirdir.”

Umudun türküsü

sabırlı çarkların arasından doğar

Umudun türküsü

nasırlı parmakların karasından doğar

Umudun türküsü

onurlu savaşçıların yarasından doğar

Umudun türküsü

tutarlı sanatçıların mirasından doğar

Umudun türküsü

kararlı insanların davasından doğar

Umudun türküsü

duyarlı insanların davasından doğar

Umudun türküsü

duyarlı canların sevdasından doğar

Umudun türküsü

kızıl fularlı militanların kavgasından doğar

Umudun türküsü

umutsuzlukları artan milyonların ayaklanmasından doğar…

Yoldaşın