Dünya

Milyonlarca Hintli işçi 28-29 Mart’ta 28 saatlik greve gitti. Hindistan hükümetinin ekonomik politikalarını protesto eden sanayi, tarım ve kamu hizmetlerindeki işçiler, temel garantiler talep ediyor.

Hindistan'daki 470 milyon işçinin yaklaşık %80'ini temsil eden sendikalar, hükümetten kayıt dışı ve örgütlenmemiş işçiler için de “evrensel sosyal güvenlik kapsamı oluşturulmasını” talep etti. Asgari ücretin artırılması, iş garantisi programının başlatılması ve kamu bankalarını özelleştirme planlarının iptali, kamu şirketlerinin satılma planlarının askıya alınması da temel talepler arasında idi.

Demiryolu ve enerji sektöründeki sendikalar, yüzlerce farklı noktada genel grevi desteklemek için topluca yürüdü. Grevin ilk günü başkent Yeni Delhi ve finans merkezi Mumbai dışında hissettirdi asıl etkisini. Bazı eyaletlerde protestocular yolları ve demiryollarını kapatarak toplu taşımayı bloke etti. Kimi eyaletlerde bankalar, ulaşım, demiryolları ve elektrik gibi birçok temel sektör genel grevden etkilendi. Hindistan'ın en büyük banka-kredi kuruluşu olan Hindistan Devlet Bankası çalışanlarının çoğunun greve katılması faaliyetleri durdurdu.

Ülkenin en büyük sendikalarından biri olan CITU (Hindistan Sendikalar Merkezi) grevin 2. günü ülke çapındaki grevci sayısının yüz milyonlarca olduğunu ve karayolu taşımacılığı sektöründe 3,5 milyon grevcinin olduğunu söylüyor. Sağlık ve sosyal sektörde greve katılanların sayısı ise yaklaşık 8 milyon.

Geçtiğimiz yıl Hindistan’da çiftçiler ve köylüler ayaklanma düzeyine varan eylemler yapmış ve taleplerini kabul ettirmişti. Bu zafer, işçi ve emekçilere de cesaret verdi. İşsizliğin pandemiyle birlikte %8’e ulaştığı Hindistan’da işçiler özellikle bankaların ve diğer kamu sektörlerinin özelleştirme projelerinin geri çekilmesini, yüz milyonlarca kayıt dışı işçinin haklarının düzenlenmesini, ücretlerin artırılmasını ve başta işsizlere yönelik bir yardım sisteminin kurulmasını talep ediyor.

Bu yıl (2022) Hindistan'ın sömürge yönetiminden bağımsızlığının 75. yıldönümü kutlanacak. Başbakan Narendra Modi ve BJP liderliğindeki hükümet, bunu “ölümsüzlük ve refah çağının başlangıcı” olarak nitelendirse de, işçi ve emekçiler için bu yıl yüksek işsizlik, düşen gelirler, çok yüksek temel mal fiyatları ve güvensiz bir gelecek ile birlikte derin bir ekonomik sıkıntı zamanı. Hindistan’da işçilerin ve köylülerin birkaç yıldır mücadele ettiği 12 maddelik bir talep tüzüğü var. Başlıca talepler şunlar:

1. Dört İş Kanununu ve Temel Savunma Hizmetleri Yasasını (EDSA) hurdaya çıkarın. (Bu yasa sözleşmeli çalışmaya izin verir, ücret sabitlemesini sulandırır, çalışma saatlerini artırır, işe alma ve işten çıkarmaya izin verir ve izleme kurumlarını zayıflatıyor ve özelleştirmeyi protesto etmelerini yasaklıyor.)

2. Samyukta Kisan Morcha'nın 6 maddelik taleplerini kabul edin.

3. Tüm özelleştirmeleri terk edin ve Ulusal Para Kazanma Hattını (NMP) hurdaya çıkarın.

4. Gelir vergisi ödemeyen tüm ailelere ayda 7.500 Rs gelir desteği sağlayın.

5. MGNREGA için tahsisi artırın ve istihdam garanti programını kentsel alanlara genişletin.

6. Tüm kayıt dışı sektör çalışanları için evrensel sosyal güvenlik sağlayın.

7. Anganwadi, ASHA, öğle yemeği ve diğer program çalışanları için yasal asgari ücret ve sosyal güvenlik kapsamı sağlayın.

8. Pandeminin ortasında halka hizmet eden cephe çalışanları için tam koruma ve sigorta sağlayın.

9. Ekonomiyi canlandırmak ve canlandırmak için zenginlerin yüksek vergilendirmesinden kaynak toplayarak tarım, eğitim, sağlık ve diğer önemli kamu hizmetlerine kamu yatırımını artırmak.

10. Petrol ürünleri üzerindeki Merkezi ÖTV'yi önemli ölçüde azaltın ve fiyat artışını durdurmak için somut adımlar atın.

11. Tüm taşeron işçileri ve işçileri düzene sokun ve herkes için eşit işe eşit ücret sağlayın.

12. Yeni Emeklilik Planını (NPS) iptal edin ve eski planı geri yükleyin; Çalışan Emeklilik Planı kapsamında asgari emekli maaşını artırmak.