Merhaba 24 yaşındayım ve 17 yaşından beri çalışıyorum. İlk çalıştığım yer bir yıkama yeriydi. Sigortamız yoktu, yaştan da kaynaklı. Çıraklık vardı, ama yaptırmıyorlardı. İki sene orada çalıştım. O zamanki parayla 500-600 lira alıyordum.

Sonra Gürhan Mobilya’da çalıştım. Maaşları bankadan, mesaileri elden alıyorduk. Bunun amacı sanırım sigorta primlerini düşükten yatırmak içindi. Denetime gelen adamların gelirken eli boş, denetimden çıkarken eli dolu gittiklerini gördüm. Şu an hala orada bu sistemle çalışılıyor, kimse bir şey yapamıyor. İşçiler elden maaş alıyorlar. Bu yüzden de çok öfkeliler. Bizim ustabaşımız vardı, gece vardiyasında. Sırf bu yüzden işi bıraktı. Zamanında o da bilmiyordu, sonradan fark etti sigorta priminin düşük yattığını. Patronlarla konuştular, bu düzeni değiştirmeyeceklerini söylediklerinde ustamız işi bıraktı gitti. Bizim de askerlik çağımız geldi. Gidip gelince değişmiş olur diyorduk, hala aynı sistem devam ediyor.

Ya sürekli gece, ya sürekli gündüz çalışıyorsun. Arkadaşım maaşını alamadı, sinirli şekilde çalışmaya devam etti, elini kesti. Başkalarına zarar vermeyeyim diye kendisine zarar verdi. Sigorta primi düşük olduğu, sürekli gece vardiyasında çalışıldığı için zor dayanılıyordu. Bu olay da üstüne eklenince işten ayrıldım, çünkü insan belli bir zaman sonra çöküyor.

Sonrasında demir sektöründe Rzk Çelik Prozac’ta çalıştım. Orada aslında iyiydik, ama birkaç sıkıntıdan dolayı işten çıkarıldık. Maaşımızı düşük verdiler, bir kaç defa sendika getirmeye çalıştık, çoğu işçi korktuğu için yanaşmadı.

Dilovası’nda işe girmek için torpilin olacak. Bir kez işe girdimi işçiler, kafalarını o yüzden kaldırmıyorlar. Birçoğunun nasıl yalakalıklar yaptığına da şahit oldum.

Şu an işsizim. Bu sorunu devlet çözmeyecek, bunu ancak biz çözeriz. Birlik olmamız lazım, toplanmamız lazım. Devletin yapacak hiçbir şeyi yok, yapabilse de yapmaz. Dilovası’nda genç işsizlik oranı çok. Bir zahmet emeklilere de biraz mesafe koysunlar da gençler çalışsın. Adama aldığı maaş yetmiyor, anlıyorum, ama çok işsiz genç var. Elinden geldiği kadar sömürüyorlar. Devletin kasası bomboş şu anda. Vergileri istedikleri kadar arttırsın, sistem dönmüyor, açık her şey. Hepsini görüyoruz.

Suriyelilere bakıyorum. Berbat koşullarda çalışıyorlar. Biliyorum, onlar da bizim gibi insan, ama onlar az ücret almayı kabul ettikleri için hepimiz mağdur oluyoruz. Bir fabrikaya gidiyorum, kendi mesleğim taban vinç operatörü, makinelere bakıyorum. Bana verecek 2500 lira, Suriyelilere 1500 veriyor. İşverenin işine geliyor. Devlet Suriyelileri içeri alırken bunu yardım olsun diye yapmadı.

Tüm işçiler ve işsizler her yerde ya da belli bir bölgede bir araya gelse, 14 milyon yasal-yasadışı işsiz var. Bir araya gelinse devlet bunun karşısında duramaz. Mecburen istediklerini yapacak. Vergileri kimlerden alıyor, ödenmezse kendisi zora düşecek. Kimse çalışmazsa fabrikalar batacak. Örgütlenmemiz lazım. Bu gidişle bir yerden patlak verecek. Hem de çok büyük bir patlak verilecek. Kendi memleketimizde mağduruz böyle bir saçmalık olabilir mi? Çok işsiz var. Üniversiteyi okumuş, öğretmen olmuş, işsiz. Eski çalıştığım iş yerinde yanımda öğretmen, savcı çalıştı. İşsizlik çok büyük bir sorun. Buna artık bir dur diyerek, toplanmamız lazım.

Dilovası’ndan Genç Bir İşsiz