Merhaba adım Dilek Yaman Kaçar, 48 yaşındayım. Sibaş'ta 27 Ağustos 2004’te işe başladım.

Yıllarca büyük bir özveriyle çalıştık. Evimizi, çocuğunuzu- çocuğumuzu, ailemizi ihmal ettik, yeri geldi sağlığımızdan ödün vererek çalıştık. Karşılığında sadece devletin bize uygun gördüğü asgari ücreti dişimizle tırnağımızla kazıyarak aldık. Yıllarca bizi yani işçileri korku imparatorluğu ile yönettiler. Dediklerini yapmazsak kapıyı gösterdiler.

Bu kadar özveriyle çalıştığımız halde, bir gün, sadece sendikaya üye olduğumuz için sorgusuz sualsiz kendimizi kapının önünde bulduk.

Bizim amacımız, yıllarca ekmeğini yediğimiz yere ihanet etmek değil, sadece daha iyi şartlarda çalışmaktı. Tabiri caizse ağacı kesmek değil, ağaçtan meyve yemekti…