Omuz Omuza Çalışırken Ölüyoruz!

İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, 2019 yılı Temmuz ayı iş cinayetleri raporunu yayınladı. Rapora göre Temmuz ayında en az 163 işçi yaşamını yitirdi. İş cinayetinde ölen göçmen/mülteci işçi sayısı ise her geçen yıl artış gösteriyor.

İSTANBUL - İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, 2019 yılı Temmuz ayı iş cinayetleri raporunu yayınladı.

İSİG Meclisi raporunda son dönemde sık sık gündeme gelen göçmen/mülteci işçilerin durumu ve göçmen/mülteci işçilere ilişkin iş cinayetlerine dikkat çekti.

Temmuz ayında konuşulan en önemli konulardan birisininin İstanbul Valiliği’nin ‘Suriyeliler’ açıklamasının oluşturduğu ve Valilik tarafından "kentte geçici koruma kapsamında olmayan, kimliği bulunmayan ve başka bir ilde kaydı olan Suriyeli mültecilerin 20 Ağustos 2019'a kadar İstanbul'dan ayrılmasını" istediğine değinildi.

İSİG Meclisi olarak her yıl olduğu gibi ayrıntılı bir rapor hazırlanacağı belirtilerek göçmen/mülteci işçilere ilişkin iş cinayetleri hakkında bilgiler verildi.

 

İş Cinayetinde Ölen Göçmen/Mülteci  İşçiler Her Yıl Artıyor!

• Yıllara göre dağılımı bakıldığında İSİG Meclisi tarafından ‘tespit edebildiği’ kadarıyla göçmen/mülteci iş cinayetlerinde artış yaşanıyor:

2013 yılında 22 göçmen/mülteci işçi, 2014 yılında 53 göçmen/mülteci işçi, 2015 yılında 67 göçmen/mülteci işçi, 2016 yılında 96 göçmen/mülteci işçi, 2017 yılında 88 göçmen/mülteci işçi, 2018 yılında 110 göçmen/mülteci işçi,

 

2019'un İlk 7 Ayında 70 Göçmen/Mülteci İşçi İş Cinayetinde Yaşamını Yitirdi

• Yıllara göre tüm iş cinayetleri içinde ise göçmen/mülteci işçilerin ölümü oransal olarak da artıyor:

2013 yılında yüzde 2, 2014 yılında yüzde 3, 2015 yılında yüzde 4, 2016 yılında yüzde 5, 2017 yılında yüzde 4, 2018 yılında yüzde 6,  2019 yılının ilk yedi ayında yüzde 7…

 

26 Ayrı Ülkeden Gelen Göçmen/Mülteci İşçiler İş Cinayetlerinde Öldü

• Ölen işçilerin geldikleri ülkeler: 26. Suriyeli, 23 Afganistanlı, 4 Türkmenistanlı, 4 Ukraynalı, 3 Özbekistanlı, 2 Azerbaycanlı, 2 İranlı, 2 Gürcistanlı, 1 Çekyalı, 1 İtalyalı, 1 Kolombiyalı, 1 Rusyalı...

Göçmen/Mülteci İşçiler En Çok Tarım-Orman İş Kolunda Çalışırken Öldü

• Çalıştıkları işkollarına baktığımızda ölümlerin 17’si tarım/orman, 9’u belediye/genel işler, 8’i inşaat/yol, 8’i gemi/tersane, 7’si tekstil/deri, 5’i ağaç/kâğıt, 4’ü kimya, 3’ü konaklama/eğlence, 2’si gıda, 2’si metal, 2’si taşımacılık, 1’i madencilik, 1’i basın ve 1’i ticaret işkollarında yaşandı…

• En çok ölüm nedeni ise patlama/yanma, zehirlenme/boğulma, trafik/servis kazası, ezilme/göçük ve yüksekten düşme…

İş Cinayetinde Ölen Göçmen Çocuk ve Kadın İşçi Türkiye'nin İki Katı

Ölenlerin 6’sı çocuk ve 9’u kadın işçi. Oransal olarak Türkiye ortalamasının iki katı…

• Ölümler en çok Ankara, İstanbul ve Kocaeli’nde yaşandı. 16 Ocak’ta Ankara Altındağ’da 5 Suriyeli işçi, 29 Mart’ta Ankara Altındağ’da 7 Afganistanlı işçi, 6 Haziran’da Kocaeli Çayırova’da 5 Suriyeli işçi ve 22 Haziran’da İstanbul Büyükçekmece’de 2’si Afganistanlı 1’i İranlı, 1’i Özbekistanlı 4 işçi işyerlerinde yanarak yaşamlarını yitirdiler…

 

70 Göçmen/Mülteci İşçiden 17'sinin Kimlik Bilgileri Yok

Bütün bu bilgilerin yapılan tartışmalarda ve atılacak adımlarda dikkate alınması gerekiyor. Görüldüğü üzere göçmen/mülteci işçiler Türkiye işçi sınıfının bir parçası durumundadır. O kadar kötü koşullarda çalışıyorlar ki ölen 70 işçinin 17’sinin hiçbir kimlik bilgisi dahi bilinmiyor.

Bu yüzden ülkemizdeki ekonomik krizin, gündelik yaşamdaki şiddetin vb. sorunların kaynağını göçmenler olarak gösteren politik atmosfere karşı emek hareketinin acilen bir mücadele programı oluşturması gerekiyor…

 

Temmuz Ayında En Az 163 İş Cinayeti: 6’sı Çocuk, 10’u Kadın ve 6’sı Göçmen...

• Yüzde 89’unu ulusal ve yerel basından; yüzde 11’ini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Temmuz ayında en az 163 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi...

 

Meslek Hastalığı Nedeniyle Ölen İşçi Bilgisine Ulaşılamıyor

• Raporumuzda meslek hastalığı nedeniyle gerçekleşen iş cinayeti yok. Oysa ILO ve WHO verilerine göre 1 “iş kazası sonucu ölüm” karşılığında yaklaşık 6 “meslek hastalığı sonucu ölüm” olmaktadır...

 

2019 Yılının İlk 7 Ayında 1004 İşçi İş Cinayetinde Yaşamını Yitirdi

• Ocak ayında en az 159 işçi, Şubat ayında en az 127 işçi, Mart ayında en az 114 işçi, Nisan ayında en az 153 işçi, Mayıs ayında en az 163 işçi, Haziran ayında en az 125 işçi ve Temmuz ayında en az 163 işçi olmak üzere; Türkiye’de 2019 yılının ilk yedi ayında en az 1004 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…

• 163 emekçinin 120’si ücretli (işçi ve memur), 43’ü kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor...

 

10 Kadın 6 Çocuk İş Cinayetinde Yaşamını Yitirdi

• Ölenlerin 10’u kadın işçi, 153’ü erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, büro, metal, sağlık, konaklama ve belediye işkollarında gerçekleşti…

• Dördü 14 yaş ve altında olmak üzere altı çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi cinayetleri tarım ve ticaret işkollarında gerçekleşti… • 6 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi. Mülteci/göçmen işçilerin 2’si Suriyeli, 2’si Türkmenistanlı, 1’i İtalyalı ve 1’i Gürcistanlı...

 

Ölümler En Çok Tarım, İnşaat, Taşımacılık İş Kolunda...

• Ölümler en çok tarım, inşaat, taşımacılık, belediye/genel işler, ticaret/büro, metal ve madencilik işkollarında gerçekleşti. Bu ay tarımda ölenlerin en az yüzde 31’i ücretli. Yüzde 69’u ise çiftçi…

 

En Fazla Ölüm Nede Trafik/Servis, Ezilme/Göçük ve Yüksekten Düşme

• En fazla ölüm nedenleri trafik/servis kazası, ezilme/göçük, yüksekten düşme, kalp krizi, şiddet, elektrik çarpması, zehirlenme/boğulma ve intihar…

 

Türkiye'nin 52 Şehrinde İş Cinayeti Yaşandı

• Temmuz’da Türkiye’nin 52 şehrinde ve yurtdışında iki ülkede iş cinayeti gerçekleştiğini tespit ettik. En çok iş cinayeti Kocaeli, Manisa, Aydın, Gaziantep, Ankara, İzmir, Mersin, Samsun, Van, Adıyaman, Konya ve Muğla’da gerçekleşti…

• Ölenlerin 1’i sendikalı işçi, 162 işçi ise sendikasız. Diğer yandan ölen başka sendikalı işçiler de olabilir. Ancak kâğıt üzerinde olan sendikal üyeliklerinin gerçek bir örgütlülük olmaması ve birçok sendikanın ölen üyelerini sahiplenmemesi sonucu net bir bilgi verme şansı olmadığını belirten İSİG Meclisi, bu durumun özellikle kamu çalışanı/memur sendikaları açısından daha da tespit edilemeyen bir husus olduğunu belirtti.