İlk kez 1 Mayıs'a katılacağımdan ve ilk kez gözaltına alınacağımdan dolayı içimde çok büyük bir heyecan, az da olsa korku vardı. Ama yoldaşlarla 1 Mayıs'ı beklediğimiz günlerde geçirdiğimiz güzel zamandan dolayı bütün korkum geçmiş ve heyecanla eyleme hazırlanıyorduk.

Eylem yerinde hemen önlüklerimizi giyip pankartımızı açıp yürümeye başladık. Kısa bir süre sonra hemen saldırmaya başladı polis tabi ki. Sonuna kadar direndik.

Gözaltı aracına alındıktan sonra içeride polis, basın önünde yapamadığı işkenceyi yapmak için bizi bekliyordu. Daha sonrasında öğrendik ki 2 kadın yoldaşımız polisin saldırısından sıyrılıp Şişli'den Osmanbey'e kadar eylemimizi sürdürmüşler. Beraber hastaneye, oradan nezarethaneye götürüldük.

O kadar sorumsuz bir işleyiş var ki polis hastane de doktorun görevini düzgün yapmasını engellemeye çalışıyor. Sonrasında ben ile bir yoldaşım gözaltına alındıktan 7 saat sonra çocuk büroya götürüldük. Polisin baskısı, küfürleri, aşağılayıcı tavırları serbest bırakılana kadar sürdü tabi ki. Ama biz biliyoruz direne direne kazanacağız!

Aynı heyecan ve öfkeyle sonraki 1 Mayıs'ta görüşmek üzere Taksim.

Liseli Bir DÖB'lü