Söke’de bulunan Sibaş turşu fabrikasında Tek Gıda İş Sendikası’na üye oldukları için işten atılan işçilerin eylemi 100. gününde. İşten atılmalarının ardından fabrika önünde eyleme başlayan işçiler, sıcak, soğuk, maddi güçlükler ve daha pek çok zorluğu aştı, birbirine kenetlendi.

Sibaş işçilerinden birisi de gazetemize 100. gündeki duygularını şöyle aktarıyor:

Evet tamda bugün 100 gün oldu.100 gündür direniyoruz. Zaman ne çabuk geçiyor anlamak çok zor. Ama dolu dolu yüz gün yaşadık. Umutlarımız sevinçlerimiz, hüzünlerimiz, kaygılarımız oldu. Umudumuz bittiği anda yeniden başladık. Öyle günler yaşadık ki evet artık bittik umudumuz kalmadı dedik yarına olan inancımız tükendi. direniş çadırımızda sessiz ve umutsuz beklerken bir anda dışardan gelen yüreği güzel dostlarımız destekçilerimiz yeniden içimize umut serpti. Ve kaldığımız yerden umut etmeye başladık yeniden. O kadar çok ani biriktirdik ileride anlatacağımız . Güzel günler için anılar dostlar biriktirdik. Bundan 1 yıl önce bir direniş içinde olup hakkımız için mücadele edeceğimiz aklımıza bile gelmezdi. Maddi yönden çok zorluk çektik ve bu zorluklar devam ediyor. Yine de direnişle güzelleştiğimiz ve umut olduğumuz için iyi ki diyoruz iyi ki direnmeyi seçtik. Bize destek olan umut olan bizi yalnız bırakmayan gönül dostlarımız ve geleceğimiz için direniyoruz. Bazen pes ettiğimiz yerde yeniden başlıyoruz. Yeniden yeniden umut filizleniyor içimizde. Bu direniş günlerine anılarımızı bıraktık umutlarımızı hayallerimizi ve geleceğimizi çocuklarımızın . O yüzden pes etmek yok bir 100 gün daha geçse yada 1 yıl daha içimizdeki umudu sevinci yeşerterek büyüterek devam edeceğiz .Biz bugünlerin yarınları için mücadele ediyoruz. İleride belki başka bir direnişe örnek olmak isteği ile direniyoruz. Direniş bulaşıcı bir güzellik. Tüm insanlığa bulaşması dileği ile direniyoruz