Yirmi beş yıl önce, ABD komutasındaki NATO, doğuya doğru yani Rusya’ya doğru genişlemesinin önünde duran tek engel olan Yugoslavya Federasyonu'ndan geriye kalan ne varsa savaş yoluyla yıktı.
Sonraki yirmi yıl boyunca NATO 16 ülkeden 30 ülkeye genişledi ve 2014'te başlayan Ukrayna savaşıyla birlikte bu sayı 32 ülkeye çıktı. 1999'daki savaşta belirleyici olan, Massimo D'Alema ve Başkan Yardımcısı Sergio Mattarella (şu anki Cumhurbaşkanı) başkanlığındaki İtalyan hükümetinin rolü olmuştur. Resmi ses kayıtlarından da duyabileceğimiz gibi, 24 Mart 1999 akşamı Senato'ya savaşın başladığını duyuran ve resmi açıklamaya göre bunun nedenlerini sıralayan Cumhurbaşkanı Yardımcısı Mattarella'ydı.
ABD ve diğer NATO ülkelerinin uçakları Sırbistan ve Kosova'ya ilk bombaları atarken Demokrat Başkan Clinton, “20. yüzyılın sonunda, iki dünya savaşı ve bir soğuk savaşın ardından, biz ve müttefiklerimiz çocuklarımıza özgür, barışçıl ve istikrarlı bir Avrupa bırakma şansına sahibiz” açıklamasını yapıyordu. 78 gün boyunca, çoğunlukla İtalyan üslerinden havalanan 1100 uçak 38.000 sorti gerçekleştirerek 23.000 bomba ve füze attı. “Pentagon daha sonra NATO uçakları tarafından Sırbistan'da vurulan 2000 hedeften 1999'unun ABD istihbaratı tarafından, sadece birinin ise Avrupalılar tarafından seçildiğini” belgeleyecekti.
Bombardıman Sırbistan'ın kamu kurumlarını ve altyapısını yerle bir eder ve çoğunlukla siviller arasında kayıplara neden olur. Bunun sonucunda ise sağlığa ve çevreye verilen zarar ölçülemez boyutlardadır. Sadece Pancevo rafinerisinden binlerce ton yüksek derecede zehirli kimyasal madde (dioksin ve cıva dahil) bombalama sonucunda doğaya ve şehirlere yayıldı. NATO'nun Sırbistan ve Kosova'da kullandığı seyreltilmiş uranyum mermileri de başka zararlara yol açmıştır.
D'Alema hükümeti, Başbakan'ın “insani müdahale hakkı” dediği şeyi uygulamak için İtalyan topraklarını, özellikle de havaalanlarını, ABD ve diğer ülkelerin silahlı kuvvetlerinin tamamen emrine verir. Elli dört İtalyan uçağı bombardımana katılarak 1.400 sorti yaptı ve ABD komutanlığı tarafından belirlenen hedeflere saldırdı. “Uçak sayısı bakımından ABD'den sonra ikinci sıradaydık. İtalya büyük bir ülkedir ve bu savaşta gösterilen kararlılığa şaşırmamalıyız” diyen Başbakan D'Alema, 10 Haziran 1999'da Amendola hava üssüne yaptığı ziyarette, bu saldırılara katılan pilotlar için bunun büyük bir insani ve mesleki deneyim olduğunu vurgulamıştı.”
Çeviri Kolektifi
Kaynak: Voltaire Network
Struggle-la-lucha.org sitesinden alınarak çevrilmiştir.