Cumartesi Anneleri/İnsanları, Galatasaray Meydanı’nda gerçekleştirdikleri 995. hafta eylemlerinde, 14 Nisan 1995 tarihinde Van'da JİTEM tarafından beyaz Toros'la kaçırılarak gözaltında kaybedilen iş insanı Kadir Keremoğlu'nun akıbetini sordu.
Filistinli sendikalar, tüm emek örgütlerini, “1 Mayıs'ta Filistin'in Kurtuluşuyla Dayanışma İçin” bu çağrıyı imzalamaya ve 2024 1 Mayısını “Filistin Direniş İşçileri Günü” olarak kutlamaya davet ediyor.
17 Nisan günü sabaha karşı saat 04.00'te, ABD’de yüzlerce Colombia Üniversitesi öğrencisi kampüsün ana bahçesinde bir "Gazze Dayanışma Kampı" kurdu. Öğrenciler, Üniversite İsrail'den çekilene kadar burada kalacaklarını duyurdular.
Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT), 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı dolayısıyla çocuklardan “güvenlik”, “istihbarat” ve “gizli ajan” kelimelerini resimle ya da mektupla kağıda dökmelerini istedi.
Mücadeleci 10 Sendika bir araya gelerek 1 Mayıs'ta Taksim'de buluşma çağrısında bulundu. Yıllardır işçi ve emekçilere yasaklanan Taksim Meydanı'nı için "Geri alacağız, Taksim bizimdir” denildi.
“Öldürmenin pek çok yolu vardır. Karnına bıçak saplamak, ekmeğini elinden almak, hastalığını iyileştirmemek, kötü koşullarda yaşatmak, ölesiye çalıştırmak, intihara sürüklemek, savaşa yollamak vs... devletimizde bunların pek azı yasaklanmıştır.”...
17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü'nde Antep'te bıçaklı saldırı sonucu yaşamını yitiren Dr. Ersin Arslan ve şiddet nedeniyle yaşamını yitiren sağlık emekçileri anıldı. Sağlıkta dönüşüm programı nedeniyle giderek artan şiddet...
İşçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs yaklaşıyor. Açlığın, sömürünün, geleceksizliğin giderek arttığı bugünlerde milyonlar işçi, emekçi her gün soluksuz bir yaşam savaşı veriyor.
Getir online alışveriş firmasının taşeron firması Vigo'nun moto kuryelerin ücretlerinin dülürülmesine karşı mücadelesi sürüyor. Vigo'nun moto kuryelerin haklarını gasp etmesine ilişkin süreci ve taleplerini Turizm Eğlence Hizmet İşçileri...
Vigo Moto Kuryeleri ücretlerinin paket başı ücretlerinin gasp edilmesine karşı başlattıkları eylemin 10'uncu gününde Vigo Genel Merkezi'nin bulunduğu Kozyatağı Nida Kule önündeydi.
Avrupa-Akdeniz İnsan Hakları İzleme Merkezi, İsrail işgal ordusunun, dün Gazze Şehri ve kuzey bölgelerinde evlerine dönmeye çalışan binlerce zorla yerinden edilmiş Filistinliyi hedef almasını kınayan bir açıklama yayınladı. Top mermileri ve canlı...
DİSK-AR İşsizlik ve İstihdamın Görünümü Nisan ayı raporu yayınlandı. Buna göre geniş tanımlı işsiz sayısı artıyor. Rapora göre:
İSİG Meclisi, 2024 Mart ayı iş cinayetleri raporunu yayınladı. Buna göre, Ocak ayında 161, Şubat ayında 149, Mart ayında 115… 2024 yılının ilk üç ayında en az 425 işçi hayatını kaybetti.
2024 1 Mayıs Taksim Platformu, Gayrettepe' de bulunan Masquerade Clup önünde iş cinayetlerinde katledilen işçileri anarak, işçi cinayetlerine karşı 1 Mayıs'ta Taksim’e çağrı yaptı.
Covid-19 nedeniyle 13 Nisan 2020'de yaşamını yitiren devrimci işçi, Dev Yapı-İş temsilcisi Hasan Oğuz, Habipler Yayla Mezarlığındaki mezarı başında anıldı.
Devrimci mücadele bu topraklarda uzun yıllardan beri sürüyor. Bu mücadeleye Türkiye ve Kuzey Kürdistan'da yaşayan bütün uluslardan ve ulusal topluluklardan işçiler, emekçiler, ezilen sömürülen tüm kesimler katıldı, destek verdi ve bu devam ediyor. Uzun yıllara yayılan devrimci mücadele tek bir hat izlemedi. İnişleri, çıkışları olduğu gibi irili ufaklı pek çok eylem de oldu.
Bu eylemler zaman zaman gündemi belirledi, zaman zaman egemen sınıf olan tekelci burjuvaziye ecel terleri döktürdü. Bu eylemler ve mücadele henüz proletarya ve halklara iktidarı getirmese, istenen sonuca varmasa da, proletarya ve hakların mücadele potansiyelini, mücadeledeki kararlılığını ve devrimdeki ısrarını gösterdi. Mücadelenin hedefleri konusunda da pek çok şeyi açıkça ortaya koydu.
Daha öncesine gitmeye bu yazıda gerek yok. 90'lı yıllardan bu yana yaşanan işçi eylemlerine, daha geniş yığınların katıldığı halk eylemlerine, serhıldanlara, isyan ve ayaklanmalara bakıldığında, ne dediğimiz daha açık anlaşılacaktır. Proletarya ve halkların, emekçilerin istemleri bize yolu gösteriyor. Birkaç örnek: 90'lı yıllara girerken yaşanan Büyük Madenci Yürüyüşü, başta Amed olmak üzere Kürdistan'da pek çok kentte yaşanan ve o döneme damgasını vuran serhıldanlar, Gazi Ayaklanması ve daha yakın zamana gelirsek Tekel işçilerinin aylar süren Ankara eylemi, Marmara bölgesinde başlayan ve bütün otomotiv sektörünü içine alan Metal Fırtına, 2013 Haziran Halk Ayaklanması, bir yıla yakın süren ve Kürdistan'da pek çok kenti kapsayan hendek-barikat savaşları... Ve daha sayamadığımız nükleer santrallerden Karadeniz yaylalarına, zeytinliklere varan dek onlarca irili ufaklı eylem. Bütün bu eylemlerde ifade edilen istemler, bu eylemler boyunca kurulan sosyal ilişkiler ve örgütlenen toplumsal yaşam, geleceğin toplumu hakkında, sosyalizm hakkında herkese ve her kesime bir fikir vermeye yeter.
Bütün bu eylemlerde sınırlı başarılar elde edilse de, proletarya ve halkların istedikleri yaşamı kurmalarının önündeki asıl engel, herkes ve her kesim tarafından açıkça görüldü. Bu engel tekelci sermaye ve faşist devlettir. Sermaye ve devleti, kitlelerin mücadelesini bastırmak, devrimin önüne geçebilmek için her yola başvurdu, başvuruyor. Reform ve çözüm önerilerinden burjuva zora bu zorun en açık biçimi olan faşist devlet terörüne kadar her yöntemi kullandı, kullanıyor. Bu yöntemlerle proletarya ve halkları, emekçileri bölmeye, parçalamaya, güçsüz düşürmeye, devrim yolundan vazgeçirmeye çalışıyor.
Bütün bunlar kitleler arasında faaliyet yürüten Leninistlere, propaganda, ajitasyon, örgütlenme faaliyeti yürüten devrimin emekçilerine yol gösteriyor. İşçi ve emekçiler arasında faaliyet sürdürürken burjuva sınıfın uyguladığı politikalar da, işçi sınıfını ve halkları bölüp birbirine düşürme çabaları da açık ve anlaşılır biçimde anlatılmalı, teşhir edilmeli. Aynı zamanda emekçilerden, işçilerden, halktan gelen sorunlara da ikna edici, tatminkar cevaplar verilmeli. Proletarya ve halklar arasında, emekçi yığınlar arasında çalışanlar bilir, işçiler, emekçiler pek çok şeyi merak eder sorarlar. Bu topluma dair soruların yanında, verilen cevapları, anlatılanları büyük bir ilgiyle ve merakla dinlerler.
Hemen belirtelim, sosyalizme dair anlatılanlar ve açıklananlar kadar, bugünün kapitalist toplumuna dair yapılan değerlendirmeler ve söylemler de önemlidir. Zira geleceğe giden yol bugünden geçiyor. Yani geleceğin toplumu sosyalizm, bugünün toplumu olan kapitalist toplumdan çıkıldığı haliyle kurulacaktır. Bu demektir ki, bugünkü toplumu doğru kavrar ve gerçekçi bir eleştiriye tabi tutarsak, geleceğin toplumu olan sosyalizmi de anlatmış oluruz. Bugünkü burjuva toplum eleştiriye tabi tutulurken, kapitalist özel mülkiyet ve kapitalist toplumun tarihsel ve diyalektik olarak aşılacağını, bunun tarihsel toplumsal bir zorunluluk olduğunu ikna edici olarak anlattığımızda, aslında insanları toplumsal bir devrimin zorunluluğuna ve kaçınılmazlığına da ikna etmiş oluruz. Bu nedenle işçiler ve emekçiler arasında olsun, ezilen ulus olan Kürt ulusu ve diğer ezilen ulusal topluluklar arasında olsun, faaliyet sürdüren Leninistler bugün ve gelecek hakkında konuşurken ikna edici olmalı, değerlendirmelere gereken önem verilmelidir.
Bu faaliyet sırasında proletarya ve halkların, emekçi yığınların dile getirdikleri istemler, nasıl bir yaşam arayışında olduklarını da dile getirir. Proletarya ve halkların istemlerine kulak verdiğimizde, onların sağlık, eğitim, konut, ulaşım, kültür, temiz bir çevre içinde kendileri ve çocukları için gelecek korkusundan uzak bir yaşam istediklerini, yani kendi elleriyle yarattıkları uygarlığın nimetlerinden yararlanmak istedikleri görülecektir. Bütün bu istemlerin çok güçlü bir biçimde sosyalizme işaret ettiği açıktır.
Bu istemler, emekçi yığınların sosyalizm istemlerini ortaya koyduğu kadar bu yaşama erişebilmek için nasıl bir çaba içinde olduklarını, yani içinde bulundukları bugünkü yaşam ve koşulları değiştirme, devrimcileştirme bakış açısına sahip olduklarını da gösteriyor.
Emekçi yığınların, proletarya ve halkların dünyayı değiştirme uğruna gösterdikleri azim ve çabalar, sermayeye dayalı bu üretim sistemini temellerinden sarsıyor. Tekelci sermaye, proletarya ve halkların kendi istedikleri yeni ve özgür yaşama erişebilmek için yükselttikleri mücadelenin, kendi egemenliklerini tehlikeye atabilecek politik bir ortam yaratmasına asla seyirci kalmaz, razı olmaz. Bunu önüne geçebilmek için bütün gücü ve olanaklarıyla müdahale eder, ediyor. Sermaye daha çok şiddete başvurup baskıyı arttırdıkça karşı tarafta da daha büyük bir azim ve kararlılıkla mücadele yükseliyor.
Emek ve sermaye... Bu iki karşıt güç arasındaki bu durum sürgit devam edemez. Bu nedenle proletarya ve halklar, emekçi yığınlar, sürdürdükleri bu mücadeleyi ekonomik talepler ve reformlar alanıyla sınırlamadan sonuna kadar götürmeli, burjuva sınıfın, tekelci sermayenin ekonomik ve politik her alandaki egemenliğine son verecek kendi geleceklerini kendi ellerine almalıdır.
Özgür Güven