Filistinli sendikalar, tüm emek örgütlerini, “1 Mayıs'ta Filistin'in Kurtuluşuyla Dayanışma İçin” bu çağrıyı imzalamaya ve 2024 1 Mayısını “Filistin Direniş İşçileri Günü” olarak kutlamaya davet ediyor.
17 Nisan günü sabaha karşı saat 04.00'te, ABD’de yüzlerce Colombia Üniversitesi öğrencisi kampüsün ana bahçesinde bir "Gazze Dayanışma Kampı" kurdu. Öğrenciler, Üniversite İsrail'den çekilene kadar burada kalacaklarını duyurdular.
Milli İstihbarat Teşkilatı (MİT), 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı dolayısıyla çocuklardan “güvenlik”, “istihbarat” ve “gizli ajan” kelimelerini resimle ya da mektupla kağıda dökmelerini istedi.
Mücadeleci 10 Sendika bir araya gelerek 1 Mayıs'ta Taksim'de buluşma çağrısında bulundu. Yıllardır işçi ve emekçilere yasaklanan Taksim Meydanı'nı için "Geri alacağız, Taksim bizimdir” denildi.
“Öldürmenin pek çok yolu vardır. Karnına bıçak saplamak, ekmeğini elinden almak, hastalığını iyileştirmemek, kötü koşullarda yaşatmak, ölesiye çalıştırmak, intihara sürüklemek, savaşa yollamak vs... devletimizde bunların pek azı yasaklanmıştır.”...
17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü'nde Antep'te bıçaklı saldırı sonucu yaşamını yitiren Dr. Ersin Arslan ve şiddet nedeniyle yaşamını yitiren sağlık emekçileri anıldı. Sağlıkta dönüşüm programı nedeniyle giderek artan şiddet...
İşçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs yaklaşıyor. Açlığın, sömürünün, geleceksizliğin giderek arttığı bugünlerde milyonlar işçi, emekçi her gün soluksuz bir yaşam savaşı veriyor.
Getir online alışveriş firmasının taşeron firması Vigo'nun moto kuryelerin ücretlerinin dülürülmesine karşı mücadelesi sürüyor. Vigo'nun moto kuryelerin haklarını gasp etmesine ilişkin süreci ve taleplerini Turizm Eğlence Hizmet İşçileri...
Vigo Moto Kuryeleri ücretlerinin paket başı ücretlerinin gasp edilmesine karşı başlattıkları eylemin 10'uncu gününde Vigo Genel Merkezi'nin bulunduğu Kozyatağı Nida Kule önündeydi.
Avrupa-Akdeniz İnsan Hakları İzleme Merkezi, İsrail işgal ordusunun, dün Gazze Şehri ve kuzey bölgelerinde evlerine dönmeye çalışan binlerce zorla yerinden edilmiş Filistinliyi hedef almasını kınayan bir açıklama yayınladı. Top mermileri ve canlı...
DİSK-AR İşsizlik ve İstihdamın Görünümü Nisan ayı raporu yayınlandı. Buna göre geniş tanımlı işsiz sayısı artıyor. Rapora göre:
İSİG Meclisi, 2024 Mart ayı iş cinayetleri raporunu yayınladı. Buna göre, Ocak ayında 161, Şubat ayında 149, Mart ayında 115… 2024 yılının ilk üç ayında en az 425 işçi hayatını kaybetti.
2024 1 Mayıs Taksim Platformu, Gayrettepe' de bulunan Masquerade Clup önünde iş cinayetlerinde katledilen işçileri anarak, işçi cinayetlerine karşı 1 Mayıs'ta Taksim’e çağrı yaptı.
Covid-19 nedeniyle 13 Nisan 2020'de yaşamını yitiren devrimci işçi, Dev Yapı-İş temsilcisi Hasan Oğuz, Habipler Yayla Mezarlığındaki mezarı başında anıldı.
Cumartesi Anneleri 949. Haftasında 29 yıl önde gözaltında kaybedilen Ali İhsan Dağlı için Galatasaray Meydanı'ndaydı.
“Sakin olana vurmuyoruz”! Bu sözler bir polisten. Gebze'de eyleme geçen işçilere saldırırken söylenmiş sözler. İnsanları kötek ile hizaya çekilecek sürü olarak görüyor besbelli.
Birleşik Metal-İş’e üye oldukları için işten atılarak veya ücretsiz izne çıkartılarak “cezalandırılan” Systemair HSK, Özer Elektrik ve Baldur Süspansiyon işçileri, elbette patronların bu saldırılarını sineye çekmedi. Bir süredir eylemler yapan işçiler, sendikaların da desteğiyle Ankara'ya yürüme kararı aldılar. Tabii “patronların devleti” derhal harekete geçti.
Daha iki gün önce Sanayi Bakanı’nın açıklamaları üzerinden sermaye, devlet ve iktidar arasındaki çıplak ilişkiye işaret etmiştik. Keza Madencilerin Ankara yürüyüşünde de devletin ve dinci faşist iktidarın hiçbir örtüye gerek duymaksızın sınıf kimliğini ortaya sermesini hepimiz görmüştük. Gebze'de de durum farklı olmadı. Metal işçileri, patronlar adına devleti, onun valisini, onun polisini karşılarında buldular. Hemen ardından da onun savcısı, yargıcı, mahkemesi sökün edecek, merak buyurmayın!
İşçiler yürüyüşe başlamadan önce arkadaşlarını oturarak beklerken sendika başkanı “Müdahale olursa fabrikalarda iş durduracağız” diye açıklama yapıyordu. Ardından çok bekletmedi polis, işçileri gözaltına almaya başladı. Zor kullanarak, tartaklayarak, vurarak. İsyan eden işçilere de yukarda aktardığımız lafı söylemeyi bir vazife sayarak: “Sakin olanlara vurmuyoruz!”
Sonuçta yüz civarında işçi gözaltına alındı. Pek çok sendika başkanı da işçilerle birlikte gözaltına alındılar. İşçilerse saldırılara rağmen sloganlarla karşı koydular, “sakin olmadılar”!
Başkan Serdaroğlu, Vali’ye, Bakan’a, dinci faşist iktidara işçilerin “selamlarını” gönderdi konuşmada. Kuşkusuz işçilerin bu “selamlarının” tüm düzen temsilcilerine ulaşacağı günler gelecek. Hepsi ama hepsi bu “selamlardan” nasibini alacaklar. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın.
İşçiler Ankara'ya yürüme kararı aldıkları anda Kocaeli Valiliği, “salgın gerekçesiyle kentte 30 gün boyunca gösteri ve yürüyüş yasağı” ilan etmişti. Artık bunun nesini teşhir edelim. Her şey herkesin gözü önünde. Balık istifi işe gitmek, dip dibe tezgahlarda çalışmak, yemekhanelerde birbir soluklarını ensede hissetmek serbest; faşistlere her tür siyasal gösteri, parti il kongreleri vs. serbest; daha aklınıza gelebilecek her şey serbest... Ama eylem yapmak, çalışma gün ve saatleri dışında sokakta olmak yasak. Hatta yasssah!
Bu komik sebeplere inanmaktansa, çıkalım korkusuzca sokaklara, bırakın salgından kırılalım, ama hiç olmazsa çocuklarımızın geleceğini kurtaralım! Bu saatten sonra bilimciler dahil, en makul “evde kal” önerileri bile hükümsüzdür! Bizi ölüme, sefalete, köleliğe mahkum eden bu sermaye düzeninin iki yüzlülüğüne karşı, salgın umacası ile yapılan uyarılara asla kulak asmıyoruz.
Madencilerin ardından metal işçilerinin Ankara yürüyüşü de polis saldırısından, devletin zorundan nasibini aldı. Her tür “hak mücadelemiz”, en basitleri de dahil olmak üzere, sermaye devletinin ve onun faşist iktidarının azgın saldırılarıyla karşılaşıyor, karşılaşacak.
Bizi ve ailemizi hastalığın pençesine atan, salgında ölmekle açlıktan ölmek dışında hiçbir çıkış kapısı bırakmayan bu düzene karşı sokaklara çıkmak zorundayız. “Evde kalma” hakkı, kapitalizm altında boş bir sayıklamadan ibaret. Gerekirse grevlerle, “çalışmama hakkı” dahil her tür araçla mücadeleyi yükseltmek, bu düzeni yıkmak zorundayız.