Dün Devrimci Öğrenci Birliği olarak, “Flormar İşçileri Yalnız Değildir” sloganıyla Flormar işçilerini ziyaret ederek mücadelelerini selamladık.

Mücadele alanına TÜMTİS Sendikası’nın da gelmesiyle, destek için gelen kurumlarla birlikte ortak bir açıklama gerçekleştirildi. Açıklama sırasında söz alan Devrimci Öğrenci Birliği’ndne öğrenciler konuşmalarında “Bugün Flormar işçileri, sendikalı oldukları için haksız yere işten atıldılar. Bu tamamen hukuksuz bir uygulamadır. Bu hukuksuz uygulamanın karşısındayız ve Flormar işçilerinin mücadelesini bizim mücadelemiz olarak görüyoruz. Bu mücadele zafere ulaşana kadar, dayanışma içerisinde olacağımızı belirtmekten çekinmiyoruz, bunu açıkça ifade ediyoruz” dedi.

Ardından, işten çıkarılan ve hak arayışına devam eden emekçi bir kadınla röportaj yaptık. Bu röportajı sizlerle paylaşıyoruz...

 

Bize kendinizi tanıtabilir misiniz?

Ben Zuhal. 3,5 yıldır bu firmada, Flormar’da çalışıyorum.

 

Petrol-İş sendikasına neden ve nasıl üye oldunuz?

Petrol-İş Sendikası’na üye olmamızın sebebi; haklarımızın yok sayılması, içeride maruz kaldığımız baskılardır. Petrol-İş Sendikası’na üye olmamız arkadaşlarımızdan birinin sayesinde oldu ve diğer bölümlere de yayılarak isteklerimizi dile getirme şansımız oldu. Bu örgütlenme Ocak ayında başladı, Mart ayında ise sayımız tamamlandı. 154 kişinin sendikaya üye olmasıyla Petrol-İş Sendikası olarak yetki belgemize kavuştuk. Daha sonra bu yetki talebi şirkete de geldi tabii ki, şirket de bu durumu “Böyle bir şey yok” diye yalanlamaya çalıştı. Ama yetki belgesinin olduğu evraklar Petrol-İş sendikası tarafından kamuoyuna sunuldu. Daha sonra içeride bizi yıldırmaya çalıştılar. Sendikalı olup olmadığımızı bilmedikleri halde bizi içeriye çağırıp baskı uyguladılar, sendikadan vazgeçmemizi istediler. Ama para konusunda, maaşa zam yok. İyi bir iş ortamında çalışamıyoruz. Bazı bölümlerimizde iş ortamları ve çalışma koşulları zorlu. Bunları dile getirdik ama patron, yönetim kurulundaki insanlar bizi reddetti.

 

Peki, işten çıkarılmalar ne zaman başladı?

Reddettikten, o konuşmadan sonra; ertesi sabah işten çıkarılmalar başladı. İlk önce gece vardiyasındaki arkadaşlar çıkarıldılar, 8-9 kişi. Sonra gündüz vardiyasında, yine 8-9 kişi daha işten çıkarıldı. Ve biz gece vardiyasındaydık. Olaylar oluşmuş, çıkarılan arkadaşlara destek amaçlı alkışlayan arkadaşlarımız olmuş içeride, aşağıya inmişler. Ve ondan sonra, çıkarılmalar daha felaket oldu. İsimler yazılmış, arkadaşlarımız acil çıkış kapılarından atılmışlar, kovulmuşlar. İçerideki süreç daha kötü olmuş ve o gün 60 kişi çıkarıldı, Pazartesi günü. Biz pazartesi gecesi geldik. Normalde giriş ve çıkışlarda parmak izlerimizi okutuyoruz. Bize “Okutmadan gidin.” gidin dediler. Girişimiz var ama çıkışımız yok. Biz, 18 kişi, içerideki baskıya tahammül etmedik, okutarak geçtik ve o gece vardiyasında 18 kişi işten çıkarıldık. Daha sonra, ertesi sabah destek amaçlı alkışlayanlar oldu. 2-3 gün sonra onları da çıkardılar.

 

Sizleri neye dayanak göstererek işten çıkardılar?

Bizi 25. maddenin 2. fıkrasından çıkarttılar. En kötü şeyden atıldık. Aslında haksız sebepsiz yere atıldık. Ve şu an buradaki insanlar işsizlik maaşı bile alamıyorlar. Bir yandan mağdur olduk. Ama sağ olsunlar Petrol-İş Sendikası her zaman arkamızda durdu. Bütün ihtiyaçlarımızı, giderlerimizi karşıladılar. Sınıf dayanışmasından insanlar, Allah razı olsun kumanyalar getirdiler. Bize çok iyi destek verdiler. Ve buradaki süreç çok güzel gidiyor. Bugün çok güzel bir eylem gerçekleştirdik, kendi adımıza. Hiç kimsenin desteği olmadan, kendimiz hür irademizle bir yürüyüş yaptık. Bankalardan başlayarak Flormar’a kadar yürüyüş gerçekleştirdik. Ve buradaki insanlar haksız yere atıldılar. İnsanların, hınçlarını aldıklarını düşünüyorum. Çünkü onların içinde kaldı. O haksız yere atılmaları, kovulmaları. Zorla atılmışlar, üstleri başları alınmadan atılmışlar. Önlükleriyle atılmışlar ve çıkış kağıtları kapıda dağıtılmış. İçeriye alınıp insan gibi muamele görmeden atıldıkları için, onlar da daha hırslı bir şekilde slogan ata ata geldiler. Ve çok coşkulu oldu. Sürecimiz çok güzel gidiyor, sınıf dayanışması amaçlı arkadaşlarımız geliyor Allah razı olsun. Onların sayesinde daha da kuvvetleniyoruz. Sloganlarımız daha gür çıkıyor, kendimize olan özgüvenimiz daha da artıyor. Kadınların mücadele etmesi gerektiğine inanıyorum, tek başına da olsa eşi de olsa, hayatta hep dik durması gerektiğini düşünüyorum. Güzel günlere yürüyeceğimize her zaman inanıyorum. İnşallah mücadelemizin sonu da güzel olacak. Ve Petrol-İş Sendikası Flormar’a girecek, biz de onlarla beraber, Flormar’da çalışmaya devam edeceğiz!

 

Bu güzel sohbet için teşekkür ederiz size